Αλλαξοκόμματα

Αυτό το πήδημα του Βατράχου στους πολιτικούς, με τρελαίνει. Βεβαίως, η πολιτική σήμερα είναι επάγγελμα, δεν είναι λειτούργημα. Αρα οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες. Με τη λογική ότι οι γιατροί και οι καθηγητές δεν ασκούν λειτούργημα, αλλά επάγγελμα που τους επιτρέπει να παίρνουν φακελάκι και να παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα. Ετσι οι πολιτικοί, ως επαγγελματίες, μπορούν να πηδούν το κόμμα τους και να πηδούν σε άλλο. Κόμμα. Με την ίδια ευκολία,

επιστρέφουν.
Κάποτε, έπιασε επ’ αυτοφώρω ένα φίλο μου η γυναίκα του, με γκόμενα.
"Είναι πολιτικό το πήδημα αγάπη μου, αλλάζω παράταξη για λόγους πολιτικής, αλλά παραμένω πάντα στο κόμμα παντρεμένος". Βρήκε ευφυή τη δικαιολογία η απατημένη και σήμερα εξακολουθούν να ανήκουν στην ίδια "παράταξη", απλώς ακολουθεί την ίδια τακτική και η κυρία. Απλώς δεν πηδά, πηδιέται. Είναι ας πούμε ο βατήρας.
Στην πολιτική υπάρχουν πολλοί βατήρες και ακόμα περισσότεροι αθλητές στο πήδημα - άλμα επί κοντώ, επί ψηλώ, πολλές φορές και για κάτι ψιλά.
Με πόση ευκολία στήνονται οι συμμαχίες. Αντίπαλοι τη μια Κυριακή, στην κόντρα και τη λάσπη στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, μαζί, ενωμένοι, αγαπημένοι στο δεύτερο γύρο. Σουβλατζίδικον "Οι εκλογές" και ο δεύτερος γύρος, είναι γύρος με "απ’ όλα". Ολοι μέσα, κουτσοί στραβοί, ό,τι περάσει, ό,τι κάτσει, αρκεί να νικήσουν.
Τι σκατά νίκη είναι αυτή όταν αυτός που σ’ έφτυνε χθες τώρα σε γλύφει. Οι ψηφοφόροι λαμβάνονται υπ’ όψιν; Οχι βέβαια. Χέστηκαν για τα δικά σου πιστεύω, ιδεώδη ή ό,τι άλλο άχρηστο γι’ αυτούς έχεις. Βλέπω π.χ. κάποια παρακλάδια της αριστεράς της απόσχισης και της διχόνοιας, μετά την πανωλεθρία ν’ αλλάζουν κριτήρια.
Ξαφνικά ανακαλύπτουν το πρόγραμμα, το πνεύμα συνεργασίας, τη φερεγγυότητα των προσώπων. Ποιων προσώπων; Χθες τους αναφέρατε ως αφερέγγυους και κατάπτυστους, προδότες και δοσίλογους. Τι έγινε ξαφνικά; Το ίδιο ισχύει και για το Πασόκ και για τη δεξιά και τα παρακλάδια της. Πολλές αλλαξοκομματιές πέφτουν κι από αχό τίποτα.



http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=26826