Το σύνδρομο του κακομαθημένου

Χωρίς να είμαι ειδικός και δη ψυχολόγος, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι οι πρωθυπουργοί των τελευταίων χρόνων πάσχουν από το σύνδρομο του... κακομαθημένου.
Μεγάλωσαν και πορεύτηκαν σε αυτήν τη ζωή έχοντας κατά νου, ότι κάποτε θα γίνουν πρωθυπουργοί. Θα μας κυβερνήσουν. Θα έχουν εξουσία και θα κάνουν ό,τι θέλουν. Μόνο που απ’ ότι φαίνεται κανείς δεν τους μίλησε και για τα

δύσκολα που θα αντιμετωπίσουν. Κανείς δεν τους είπε ότι πρέπει να τα παρατάνε αποποιούμενοι των ευθυνών. Σαν τα μικρά παιδιά που θέλουν το παιχνίδι τους, και μόλις αυτό τους δυσκολέψει το πετάνε για να πάρουνε άλλο.

Ο Κώστας Καραμανλής κάθισε στην ποθητή καρέκλα για 5 χρόνια και ο Γιώργος Παπανδρέου μόλις για έναν.

Και οι δυο τους όμως έχουν την ίδια αντίδραση. Μόλις δουν τα δύσκολα θέλουν να την κάνουν. Ο Καραμανλής όταν είδε τα δύσκολα -τα οικονομικά προβλήματα που έπρεπε να λύσει παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις -, αντί να σηκώσει τα μανίκια και να δουλέψει, έκανε εκλογές ξέροντας ότι θα τις χάσει. Και σήμερα αναπαύεται ήσυχος και... αμίλητος στη Ραφήνα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου αφού μας... απείλησε με εκλογές για να λάβειτην ψήφο μας, τις ανέβαλε για λίγο αργότερα. Γιατί μην νομίζετε ότι τις εκλογές τις γλυτώσαμε. Είναι βαριά η καλογερική για... μία πλάτη μόνο, που δεν έχει συνηθίσει μάλιστα από δύσκολα. Άντε και στον επόμενο!



http://www.topontiki.gr/article/11346