Αδικία γένος θυλυκού

Πράξη που επιβαρύνει κάποιον περισσότερο ή ευνοεί κάποιον λιγότερο συγκριτικά με κάποιον άλλο και παραβιάζει τις αρχές της αξιοκρατίας ή της ισότητας
Η αδικία που πληγώνει, ανατρέχει στα επώδυνα βιώματα της παιδικής ηλικίας. Αναζητάει τους όρους και τις συνθήκες που την παράγουν στο οικογενειακό περιβάλλον. Καταγράφει τις προσδοκίες για την απάλειψή της, αλλά και τις

επώδυνες ματαιώσεις στις συντροφικές σχέσεις. Επεξεργάζεται την εμφάνισή της στο εργασιακό περιβάλλον. Αναδεικνύει όμως την δυνατότητα να μην τραυματιστεί η μοίρα του ανθρώπου με τα τραύματά του, για κάτι τέτοιο θα οριζόταν ως μοιραία παράδοση στην κατάθλιψη.

Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει∙ μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία.

Την αδικία την οποία υφίσταται επί δεκαετίες η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών από την κακοδιαχείριση του κρατικού τομέα και τη διαφθορά της εξουσίας, όποια μορφή και αν έχει αυτή, πολιτική, οικονομική, δικαστική, διοικητική.



Αν ήταν ανάγκη να αδικώ ή να αδικούμαι, θα προτιμούσα να αδικηθώ μάλλον παρά να αδικήσω

Πλάτων



Όλα τα παράπονα για την αδικία του κόσμου είναι αδικαιολόγητα. Δεν συνάντησα ούτε έναν προικισμένο άνθρωπο που να αδικήθηκε απ’ τη μοίρα του. Για όλες τις αποτυχίες μας φταίμε μόνο εμείς οι ίδιοι.

Samuel Johnson, 1709-1784, Άγγλος συγγραφέας