Γήπεδο η Πλατεία

Είχα πολλά χρόνια να πάω στο γήπεδο , αλλά ύστερα από μεγάλη πίεση των δυο γιων μου , αποφάσισα τελικά να βρίσκομε στον αγώνα Ολυμπιακός - Λάρισα στο Καραϊσκάκη .


Ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που έχασα το χρόνο μου αλλά και τα χρήματά μου για να δω και από κοντά κάτι ψοφίμια που δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους .
Αλλά όμως δεν έχω παράπονο η θύρα 7 εκεί στο καθήκον ( είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό ... ... ) . ομολογώ πάντως ότι μπορεί αγώνα να μην είδαμε αλλά ακούσαμε τραγούδια , νάνε καλά τα παιδιά , δεν ξέρω στο μέλλον αν στο ρεπερτόριο τους κάποια στιγμή εντάξουν και κλαρίνα , τότε θα είμαι μόνιμος πελάτης . ( Αστείο ; Νομίζω . )

Εντάξει να πας στο γήπεδο αλλά με τις τιμές που έχουν στα εισιτήρια και το θέαμα που σου προσφέρουν πήγαινε θέατρο , η κάπου αλλού η ακόμα καλύτερα πάμε πλατεία όπως έλεγε και ο Λαζόπουλος καλύτερα θα περάσεις .

Λίγες οι επιλογές των γονιών όπου μπορούν τα παιδιά τους να δουν ένα αγώνα της προκοπής με αρκετές φάσεις αλλά κυρίως χωρίς φασαρίες .

Αυτές είναι μικρές ομάδες όπως ο Πανιώνιος , ο Ατρόμητος , και δυο τρεις άλλες .

Ας σοβαρευτούν λοιπόν οι κύριοι Πρόεδροι των μεγάλων Συλλόγων γιατί έτσι όπως πάνε θα βλέπουν τα χρωματιστά τους καθίσματα άδεια , και τους μόνους πελάτες που θα έχουνε είναι στις διάφορες Θύρες είτε λέγονται 7, 27 , 57 , και όπως αλλιώς αυτοί θέλουν , και να δώσουν την ευκαιρία στον κάθε γονιό να πηγαίνει τα παιδιά του την Κυριακή στη γιορτή , γιατί το ποδόσφαιρο είναι γιορτή .