Συμβίωση θυμάμαι δηλώσαμε, Διαχρονική

Μ
ορφές εντυπωσιασμού σχημάτιζες ανήσυχα στο χθες, προικισμένη δεξιοτεχνικά, γυναίκα πια με σχέδια μελλοντικά, συνέχεια της δημιουργίας

φτασμένη στο δικό σου νησί.

Οργίζομαι και φοβάμαι την ύπαρξη που μας ρήμαξε θυμωμένα και ζύγιασε τη ζωή στο γνώρισμα του δύσκολου ισχυρισμού.

Φτάνει μόνο μια κραυγή και μπορείς να ξεσπάσεις αν θες, και αν άσχημα μιλήσεις και αν άτσαλα φερθείς, φτάνει μόνο μην με προσβάλεις και άδικα φερθείς…

Απόψεις και στιγμές γεμάτες ένταση, αμφίβολη κατάληξη και σπατάλη συναισθημάτων κρίσιμα δοσμένα σε ένα έργο ημιτελές μοιράζετε τραγικά στιλιζάροντας αγειτόνευτα μια θλιβερή κατάληξη.

Αντίπαλος των ιδεών που διαδραμάτισαν ρόλο κεντρικό, ανέδειξες τις όποιες διαφοροποιήσεις σημαδεύοντας εύστοχα και μονομερές, χωρίς επανεκτίμηση παράδειγμα είσαι εσύ. << Κοινωνικό >>.

Πόσο καλά θυμάμαι εκείνες τις στιγμές!! μαζί μου κουβαλιούνται ίσα με τώρα μαζί μου θα τις πάρω κάποια στιγμή, αξία να μου δίνουν αληθινή.