Το «Κίνημα»

Ε
λάτε, μωρέ, καθίστε!.. Τι θα πάρετε;
-Δηλαδή πληρών’ς εσύ γέροντα;
-Είπα!.. Τι θα πάρετε!.. Δώστε τ’ν παραγγελιά σας… Ο Τάκ’ς καρτεράει…
-Ό, τ θέλουμε γέροντα;
-Ό, τ θέλετε!.. Εμένα μου ’φερε ένα διπλό χαμομήλ’ με μπόλ’κο μέλ’!..
-Εμένα θα μ’ φέρ’ς ένα διπλό ουισκάκ’ με δυο παγάκια και σόδα, είπε ο Μάριος
-Εγώ θέλω ένα διπλό ρακόμελο και σταφίδες , είπε ο Γιάννης…

-Εσύ Χρήστο; Τι θα πάρ’ς; Ο δάσκαλος; Η Κασσιανή;
-Εγώ Αριστοφάνη θα πιω ένα ουζάκι με μεζέ…
-Και ’μεις μπάρμπα Αριστοφάνη τα συνηθισμένα καφεδάκια μας.
-Εντάξ’ Τάκ’, πήρες τ’ς παραγγελιές; Κάμε γρήγορα…
-Έφτασεεε!..
-Πώς κι έτσι Αριστοφάνη; Τι γιορτάζεις;
-Πανηγυρίζω θελ’ς να πεις!..
-Έστω!.. Πανηγυρίζεις… Τι πανηγυρίζεις όμως; Δε θα μας πεις;
-Μη βιάζεστε!.. Όλα θα’ ρθουνε στ’ν ώρα τ’ς, θα δείτε…

Μόλις είπε τη φράση θα «δείτε», ένα πονηρό χαμόγελο διαγράφηκε στο πρόσωπό του. Ρούφηξε τρανταχτά τις τελευταίες γουλιές χαμομηλιού και μόλις απίθωσε τις παραγγελίες στο τραπέζι ο μπάρμπα Αριστοφάνης σηκώθηκε όρθιος και κατευθύνθηκε προς την έξοδο.

-Άντε στην υγειά σας!.. Εμένα με περιμέν’ η Ευανθία για φαΐ.. Φεύγω!..
Όλοι μείναμε με ανοιχτό το στόμα. Ξέραμε πως ο γέροντας ήταν λιγουλάκι σφιχτός, όμως δεν ήταν σπάγγος. Τον πλησιάζει λοιπόν ο Τάκης και του λέει:

-Πού πας, μπάρμπα Αριστοφάνη; Δε θα πληρώσεις το λογαριασμό; Χρωστάς 25 ευρώ…
-Δε σ’ χρωστάω τίποτα. Δε χρωστάω σε κανένανε. Κατάλαβες; Σε κανένανε!
-Άλλο και τούτο!.. Μα εσύ με φώναξες στο τραπέζι να πάρω παραγγελία και τώρα μου λες δε μου χρωστάς τίποτα; Εγώ ξέρω πως στις συναλλαγές σου είσαι σπαθί!..

-Ξέρ’ς πολλά τέτοια εσύ, κόλακα!.. Φεύγω όμως γιατί με περιμέν’νε στο σπίτ’ τρεις επίσημ’ απ’ το κίνημα. Έχουμε συμβούλιο… Είμαι και’ γω από χτες μέλος του «Κινήματος»…
-Τι είναι αυτό Αριστοφάνη; Καινούργιο κόμμα;
-Μωρέ χέστα τα κόμματα. Είδες κάνα καλό απ’ τα κόμματα; Εγώ είμαι μέλος στο «κίνημα». Η επιρροή τ’ απλώνεται μέρα με τ’ μέρα και χιλιάδες πολίτες είναι ενεργά μέλη τ’… Αφήστε τα κόμματα να πάνε στα κομμάτια… Σας προσκαλώ κι εσάς να ενταχτείτε στο κίνημα τ’ς εποχής!.. Τα κόμματα φέρν’νε τρόϊκες, οι τρόϊκες φόρους και ξετομάριασμα, μέτρα και πάλι μέτρα, λιτότητα και ξελιγωμάρα…

-Χμ… Σα’ να’ εις δίκιο γέροντα!.. Μάλλον θα είσαι με το νέο κόμμα τ’ς Ντόρας . Κίνημα δεν ονομάτ’σε τη ΔΗ.ΣΥ; Μη μ’ πεις πως έγινες κουκουές σαν τον αν’ψιό σ’ τον Τέλ’…
-Είπα Μάριε! Χέστα τα κόμματα!.. Τα ζήσαμε και τα ζούμε. Μας χαϊδεύ’νε όσο είναι στ’ν αντιπολίτευσ’ και μας ξετομαριάζ’νε όταν παίρν’νε τ’ν εξουσία… Εγώ σας λέω για το νέο «κίνημα», που’ ναι «κίνημα λαού»…

-Έλα μπες στο ψητό, Αριστοφάνη!.. Μας έπρηξες! Τι είναι αυτό το λαϊκό κίνημα;
-Καλά δεν ακούτε νέα; Δε διαβάζετε εφημερίδες; Άϊντε για να μη σας κρατάω σ’ αγωνία θα σας το πω… Πώς αλλιώς θα γίνετε μέλη… Ε, λοιπόν, το κίνημα αυτό ξεκίν΄σε απ’την Πάτρα, πέρασε Αττική και Βοιωτία και κατέληξε στη Στυλίδα του νέου ήρωα Αποστόλη Γκλέτσου…
-Άντε και μας έσκασες!..Είσαι λοιπόν, όπως ισχυρίζεσαι βέβαια, μέρος του κινήματος «δεν πληρώνω». Αμακαδόρος δηλαδή.
-Γιατί άδικο έχουν όσοι δεν πληρώνουν διόδια ή όσοι δεν πληρώνουν εισιτήρια στις αστικές συγκοινωνίες; Κάθε λίγο και λιγάκι είτε το αρμόδιο υπουργείο είτε οι επιχειρηματίες αυξάνουν τις τιμές. Ρωτάνε τον κοσμάκη αν έχει να πληρώσει; Τόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και άποροι υπάρχουν, ενδιαφέρεται κανείς γι’ αυτούς;

-Δεν έχεις άδικο σ’ αυτό που λες Τέλη. Όμως κάτι πρέπει να γίνει γι’ αυτούς και μόνο γι’ αυτούς. Είδα όμως οδηγό λιμουζίνας δεκάδων χιλιάδων ευρώ να σηκώνει τη μπάρα και να περνάει. Ίσως να μην γίνεται το ίδιο στις αστικές συγκοινωνίες, γιατί οι έχοντες δεν καταδέχονται το μετρό και τα αστικά λεωφορεία. Έπειτα ας μην ξεχνάμε πως αμακαδόροι είναι κατά κανόνα οι έχοντες . Αμακαδόροι είναι όσοι φοροκλέβουν, όσοι εισφοροδιαφεύγουν, όσοι πληρώνονται αδρά χωρίς να δουλεύουν, αυτοί που παίρνουν σύνταξη χωρίς να τη δικαιούνται…

-Κι αυτοί που κλέβουν την υπεραξία της δουλειάς του εργάτη, δάσκαλε, όπως κι όλα τα παράσιτα που απομυζούν τους ζωτικούς χυμούς της κοινωνίας…
-Τώρα Τέλ’, με μπέρδεψες με τ’ς μαρξιστικές αναλύσεις. Δεν τα κατέχω παιδάκι μ’ αυτά. Εγώ νόμ’ζα πως το «κίνημα» μ’ είναι πιο απλό. Δεν πληρώνω εισιτήρια, δεν πληρώνω τ’ ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τα δημοτικά τέλη, τρώω και πίνω δωρεάν, ντύνομαι δωρεάν και τα σχετικά…
-Αν ήταν έτσι , μπάρμπα Αριστοφάνη, θα προσχωρούσα κι εγώ στο «κίνημα» δεν πληρώνω. Και να’ ξερες πόσοι θα κλάψουν…

-Άϊξε να σ’ πω Τάκη μ’ . Αυτοί π’ κλαίγονται είναι συνήθως οι άδαρτ’… Εμείς οι φτωχοί έχουμε φιλότιμο και δε δεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας. Ότ’ είπα το’ πα για να γένεται λόγος… Πάρε 28 ευρώ. Τα τρία είναι φιλοδώρημα.

-Ευχαριστώ μπάρμπα Αριστοφάνη. Μακάρι να σου’ μοιάζαν όλοι οι αμακαδόροι!..
-Ας μου επιτραπεί να προσθέσω κάτι. Καλή η κουβέντα που έγινε, χρειάζεται όμως και ο επίλογος. Ασφαλώς και είναι απαραίτητα τα κινήματα και οι επαναστάσεις. Ας μην ξεχνάμε όμως πως ζούμε σε μια συντεταγμένη κοινωνία με νόμους και κανόνες. Αν κάποιοι νόμοι είναι άδικοι, αγωνιζόμαστε να τους αλλάξουμε. Το να κάνει όμως ο καθένας του κεφαλιού του, οδηγεί στην αναρχία και τη φαυλότητα, όπου κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας. Κάτι που ασφαλώς δε θέλουμε… Απαραίτητος λοιπόν ο σεβασμός στους νόμους του κράτους…


Ευρυτανικος Τυπος