Νοικιασμένη ήταν πάντα η καρδιά σου


Ο
ρόλος μου παραστατικός, περιμένοντας να πουν την δική τους ατάκα πρώτα οι διάφοροι πρωταγωνιστές του δικού σου έργου, φοβούμενος το εναλλακτικό και τοποθετώντας το όνομά μου στα ψιλά γράμματα του κειμένου σου.

Ένας δανεισμός η καρδιά σου, ξοδεύτηκες από δω και από κει, στα διάφορα ενοικιαζόμενα και χαμένα, φθάρθηκε η καρδιά στο πρώτο ψέμα, έγινε στάχτη από το φως των ματιών σου, ατόνησε ο ρυθμός, έλιωσε πραγματικά.

Η μοίρα προδιαγραμμένη και δύσκολα ξεχνά, κρυφό το μυστικό μου, φωλιάζει, ριζώνει όλο και πιο βαθειά, χρειάζεται πολύ θάρρος για να λύσω τα σχοινιά, να ξεφύγω θέλω από σένα παντοτινά.

Κομμένα πια τα δανεικά ζήσε με τα αντικαταθλιπτικά σου, δεν σε ρωτώ γιατί με ταπείνωσες, αμαρτία το παίδεμα που μου έκανες, σήμερα πονώ αύριο υπόσχομαι να ξεχάσω.

Ο Φουρνιώτης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη σας για όλη αυτή την προσπάθεια είναι σημαντική και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον πολύτιμο χρόνο σας.

 
back to top