Ανύποπτα με σκότωσες


«M
ε μια καρδιά μαρμάρινη που ράγισε στα ύστατα και στα υπομένα, μικρά κομμάτια σπαρμένα εδώ και κει, απάγκιο αναζητούν στο παρασυρμένο της δέσμης σου ουρανό. Φιλιά πικρόχολα και σκάρτα προδίδουν ειρωνικά το σαρκικό ύφος που πληγωμένα συμμαζεύτηκε και έπεσε στον ζοφερό σου υπόκοσμο.

Δαιμόνια σπρώχνει η αμαρτία στην παρακίνηση, με στάση μελαγχολική ξεσηκώνει θανάσιμα τα πάθη προκειμένου να γευτεί τα θαύματα που με απορία στάθηκαν απέναντι και να συνάψουν σχέσεις πάλι σταθερές στην κακοκαιρία της φετινής μας κατάρρευσης.

Αναγνωρίστηκε η άγνοια στο πάθος του μίσους σου που με όνομα διαφορετικό μετρά το χρόνο της κάθε στιγμής στον πονοκέφαλο, που πονάει και μπλέκει με το δάκρυ στα βαθύ της καρδιάς αναζητώντας τα σφάλματα που παραμονεύουν σε επιφυλακή.

Πρόκειται για περίπτωση που έγκριση ζητά στην εξεύρεση μιας ανάλγητης καρδιάς.



[Ο Φουρνιώτης ]

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη σας για όλη αυτή την προσπάθεια είναι σημαντική και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον πολύτιμο χρόνο σας.

 
back to top