Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σε ένα ξεχασμένο παρελθόν

Ο
ι εκλογές τελειώσανε. Όποιος ήταν να κερδίσει κέρδισε. Όποιος ήταν να χάσει έχασε. Για τους νικητές δεν χρειάζονται σχόλια. Η μέθη της νίκης είναι αυτονόητη. Όποιος όμως έχει συμμετάσχει έστω και λίγο σ' αυτές τις διαδικασίες γνωρίζει πως η πίκρα της ήττας είναι τόσο μεγάλη που σε κάνει να αντιδράς με τρόπους που ακόμα κι ο ίδιος δεν γνωρίζεις. Κι εδώ ταιριάζει το παρακάτω κείμενο που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο:
Μία κοπέλα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη. Δεν ήξερε πώς να αντιδράσει και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.
Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει. Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά, και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη. Μόλις έβρασαν, έβγαλε τα καρότα έξω από νερό και τα έβαλε σ' ένα μπολ. Το ίδιο έκανε και με τα αυγά. Μετά σέρβιρε τον καφέ σε ένα φλιτζάνι.

Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε: "πες μου τι βλέπεις".
"Καρότα, αυγά και καφέ", της απάντησε η κόρη.
Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Μόλις το έκανε, παρατήρησε ότι ήταν μαλακά. Μετά της είπε να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό. Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να πιει μια γουλιά απ' τον καφέ. Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του και τη ρώτησε: "Τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;".
Η μητέρα της, τής εξήγησε ότι το καθένα από τα τρία αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά.
Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, μόλις έβρασε μαλάκωσε και έγινε αδύναμο.
Το εσωτερικό του αυγού, που πρώτα ήταν υγρό και μαλακό, μετά το βράσιμο σκλήρυνε.

Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Με το βράσιμο, αντί να αλλάξουν εκείνοι, άλλαξαν το ίδιο το νερό μέσα στο οποίο έβραζαν!
Ποιο απ' αυτά είσαι εσύ; ρώτησε την κόρη της.
Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;
Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζει και μαλακώνει και χάνει τη δύναμή του;
Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες "μαλακή" καρδιά, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως απ' έξω μοιάζεις ίδια με πριν, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα;
Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου.
Όταν δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο; Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;

Να ξέρεις πως οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν απαραιτήτως ό,τι καλύτερο υπάρχει. Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους.
Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σε ένα ξεχασμένο παρελθόν. Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή μέχρι ν' αφήσεις πίσω τις αποτυχίες σου και τους πόνους σου.
Όταν γεννήθηκες έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν. Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε στο τέλος εσύ να είσαι αυτός που θα χαμογελά όταν όλοι γύρω σου θα κλαίνε…